พูดถึงหนังสือเล่มนี้"ร่ายรักลอร์ดอสูร"(ไม่ชอบชื่อภาษาไทยเลยจริงๆ)แล้วสำหรับเราคือหนังสือแห่งปีเล่มที่รอคอยอีกเล่มนึงเลยค่ะ
เป็นเล่มที่รอและอยากอ่านมาก
แต่.....ก่อนที่จะได้อ่านได้ยินเสียงล่ำลือหนาหูมากว่าการแปลนรกแตกมากแม้หลายท่านจะบอกว่าเล่มนี้ดีขึ้นแล้วเพราะเล่มที่คนแปลคนนี้เคยแปลแซ่บบ(นรกแตก)ยิ่งกว่านี้อีกค่ะ
ซึ่งเราว่าหลังจากที่เคยอ่านงานของคนแปลคนนี้แล้วหนึ่งเล่มก่อนหน้านี้ สำหรับเราถือว่าเล่มนี้ไม่ได้ดีขึ้นเลยเป็นการแปลที่ดิ่งลงเหวมากตอนอ่านเริ่มไม่แน่ใจว่านี่มันหนังสือแนวย้อนยุคจริงๆใช่ไหม
ทำไมสำวนของเธอนั้นช่างทันสมัยและเพียบพร้อมไปด้วยคำศัพท์แสลงที่เกิดขึ้นในยุคนี้ทั้งสิ้น แถมบางคำคนอ่านอย่างฉันอ่านแล้วอ่านอีกไปหลายรอบก็ยังไม่เข้าใจความหมายว่ามันแปลว่าอะไร(วะ!)
หลังจากที่ เอียน แม็คเคนซี่
ต้องใช้ชีวิตอยู่ในสถานบำบัดตั้งแต่เอียนอายุไม่ถึงสิบขวบ เพราะความผิดปกติและเขาคือบุคคลอันตรายและไม่น่าไว้วางใจ
โดยคนที่ส่งเขาเข้าไปอยู่ในสถานบำบัดนั่นก็คือพ่อของเขาเองแต่หลังจากการเสียชีวิตของพ่อ ฮาร์ท ดยุค แห่งคิลมอร์แกนซึ่งก็คือพี่ชายของเอียนทำทุกอย่างเพื่อให้เอียนหลุดพ้นจากสถานบำบัดแห่งนั้น
แต่มันไม่ง่ายขนาดนั้นเมื่อเอียนกลับสู่โลกภายนอกเขาถูกตั้งข้อหาในคดีฆาตรกรรมโสเภณีคนหนึ่งและในหัวของเขาก็จดจำภาพต่างๆไว้อย่างดีโดยที่เอียนไม่สามารถเปิดเผยความจริงกับใครได้และยิ่งตอกย้ำลงไปอีกเมื่อทุกคนมองเขาเป็นคนบ้าที่จิตไม่ปกติ
แต่หลังจากที่เอียนได้พบกับเบ็ธ แอคเคอรี่ แค่เพียงครั้งแรกเขาก็ถือวิสาสะที่จะดึงเธออกมาจากคู่หมั้น(ที่ไม่คู่ควร)ของเธอแล้วและมากพอที่เอียนยื่นข้อเสนอแต่งงานให้กับเบ็ธเพราะแค่เพียงเขาต้องการจะนอนกับเธอแค่นั้น
แต่ความรู้สึกของเอียนตอนนั้นแน่นอนว่าไม่รู้ตัวว่ามันคือรักซะแล้วและสิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจก็คือเบ็ธไม่กลัวคนบ้าอย่างเขาแต่แน่นอนว่าเธอต้องปฏิเสธข้อเสนอของเขาอย่างแน่นอน และเมื่อเอียนตกเป็นผู้ต้องสงสัยของตำรวจอย่างเฟลโล่เกี่ยยวกับคดีฆาตกรรมโสเภณีที่เกิดขึ้น(เหมือนเดิม)อีกครั้งและเฟลโล่กระพร้อมที่จะขุดคุ้ยเรื่องในอดีตของเอียนและพี่น้องแม็คเคนซี่ขึ้นมาอีกครั้งโดยที่เฟลโล่ต้องกล่อมให้เบ็ธร่วมมือกับเขาเพื่อเอาผิดเอียนและครอบครัวแม็คเคนซี่ด้วยการเปิดเผยเรื่องราวในอดีตต่างงๆของเอียนให้เบ็ธฟัง
แต่เรื่องราวต่างๆไม่ได้ทำให้เบ็ธยอมร่วมมือกับเฟลโล่เพื่อทำให้เอียนกลายเป็นคนผิดอย่างที่เฟลโล่กล่าวหาหลังจากที่เอียนรู้ว่าเบ็ธได้รู้เรื่องในอดีตของเขาแล้วเธอจะต้องเห็นเขาเป็นเหมือนคนอื่นคือคนบ้า
จิตวิปริตและเบ็ธคงจะต้องกลัวเขา และเอียนคิดว่าเขาคงจะต้องเสียเธอไปหลังจากที่เธอได้รับรู้เรื่องราวและความลับต่างๆของตัวเขา
แต่ท้ายที่สุดแล้วเบ็ธนั่นแหละคือคนที่ต้องการหาข้อพิสูจน์ในทั้งสองคดีที่เอียนมีส่วนเข้ามาเกี่ยวข้อง
แต่สำหรับเอียนแล้วการที่เบ็ธเข้ายุ่งเรื่องของเขามีแต่จะทำให้เธอมีอันตรายมากขึ้นเท่านั้นและเขาจะไม่ยอมให้เบ็ธเข้ามาพัวพันกับเรื่องยุ่งยากในครั้งนี้
เรื่องนี้คาแร็คเตอร์ของเอียนเด่นมากกกกกและก็ทำให้คนอ่านอย่างเรากรี๊ดเขามากเช่นกันแม้เราจะอ่านไปด่าสำนวนแปลไปก็เถอะทั้ง
ปม ปัญหาต่างๆที่มีหลายอย่างทั้งในอดีตหรือปัจจุบันก็จบลงแบบคลี่คลายและเมื่อบางเรื่องที่เราคิดผลออกมาเป็นอย่างที่เราแอบเดาไว้ตอนอ่านแอบดีใจที่เดาถูกโดยเฉพาะเรื่องของเฟลโล่! สำหรับเราเล่มนี้เป็นเล่มที่เขียนรีวิวได้ยากที่สุดไม่ใช่เพราะพล็อตไม่ดี
ไม่สนุก คนแต่งๆดีมากพล็อตก็ดี แต่ในเล่มมีหลายประเด็นที่ในหัวเราเต็มไปด้วยเหตุการณ์ต่างๆในเรื่องแต่ไม่รู้จะเริ่มต้นเขียนยังไงเพราะเรียบเรียงไม่ถูกแต่อยากเขียนไปหมดแต่อึนเองเพราะไม่รู้จะเริ่มยังไง(ไม่รู้อาการนี้คนอื่นเป็นไหมนะคะ
)
นั่นทำให้อยากอ่านเล่มอื่นของพี่น้องแม็คเคนซี่มากขึ้นไปอีก
แต่ถ้าคนแปลคนเดิมก็ทำใจกับสำนวนแว๊นบอยสก็อยเกิร์ลนรกๆของนางไว้ได้เลย
ช่างสามารถจริงๆที่แปลย้อนยุคให้เป็นสำนวนคอนเทมฯได้แบบทุเรศๆจริงๆเสียดายงานดีๆที่ต้องมาดิ่งลงเหวเพราะสำนวนแปลเอาตามใจฉันทั้งคำทั้งภาษาวิบัติสุดๆไม่รู้ว่าทาง
สนพ ปล่อยให้ผลงานแปลไม่ได้คุณภาพอย่างนี้ผ่านออกมาได้ยังไงการอีดิทมีมั้ยคะ
หรือแค่แปลแล้วจบก็จบกันแปลแล้วพิมพ์ออกขายเลยไม่มีการตรวจทานอะไรอีกแล้วที่สำคัญทำไมนักแปลคนนี้ถึงได้แปลแต่งานดีๆเรื่องดังๆแทบจะทั้งนั้น
อีกทั้งศัพท์บางคำเหมือนจะเป็นเธอที่คิดได้คนเดียวด้วย
บางคำที่มีคิดขึ้นมาได้ยังไงก็ไม่รู้ ในพจนานุกรมมีความหมายว่ายังไงเหรอแล้วในนิยายอิงค์หรือแปลน่ะควรจะมีคำพวกนี้อยู่ใช่ไหมจากที่เราอ่านไปหนึ่งเล่มคำหรือประโยคที่คนแปลใช้ทำให้อารมณ์คนอ่านอย่างเราแทบอยากเขวี้ยงหนังสือทิ้งและเป็นไปได้อยากเขวี้ยงกลับคืนไป
สนพ จริงๆ
เหนึ่งเล่มนี้ที่เธอแปลเราโน้ตคำหรือประโยคที่เธอแปลออกมาได้สามหน้ากระดาษ
A4
นี่มันไม่ใช่แค่แปลไม่ดีแล้วล่ะแต่มันคือนรกเลยทีเดียวนี่ขนาดจดแล้วสามหน้ากระดาษจนช่วงหลังจดไม่หวาดไม่ไหวทำลืมๆเมินๆข้ามไปซะเฉยๆก็มีแล้วนะไม่ทราบว่าคนแปลๆเอามันส์อย่างเดียวหรืออย่างไรจึงลืมใส่ใจรายละเอียดและคุณภาพของงาน
ยกตัวอย่างเช่น สาระเลวตัวพ่อ,เศรษฐีนีก็เบื่อกับการอยู่คนเดียวเปล่าเปลี่ยวเอกา,หนี้ท่วมหู,ขุนนางภูธร,ร่างร่านราคะ,ชวนมาเป็นกิ๊ก,เก้าอี้นั่งสบายดีอ่ะ!,ตื่นเต้นดี๊ด๊า,ปลอมตัวขั้นเทพ,ป๋าดัน,เมาท์กันอย่างเมามันส์,ไก่กา,เฮฮาลั้ลลา, ฉันนี่มันแสบซ่าซะจริง,ช้อบชอบ,หัวนม,ปรานี(แทนที่จะเป็นปราณี),แคที่(แทนที่จะเป็นเคธี่), แฉ,นางเอกเกิดของขึ้น, แบบนี้ใช้ได้มะ!, สารวัตรวสาระแว้ด,เราเป็นแค่กิ๊กกัน,เชี๊ยะ,เห็นมะ,แม่นม้ากมาก,ยู๊ด,เขาไสดันเธอจนจมที่นอน!
,เขายังอยู่ในตัวเธอทั้งพวงพี,ยินดีกระดี๊กระด๊า,คนรับใช้พูดกับพี่ชายพระเอกซึ่งเป็นยุคว่าไม่ต้องมา”เสือก”,อิตานี่กวนประสาทที่ซู๊ด,เราจะได้ไปลั้ลลากัน,นี่มันร้านขายของนะเฟร้ย,วิ๊ดว้าย,หมาส่ายหางดิ๊กดี๊(นี่เป็นไง),เธอชอบยิงมุข,ถูกต้องแล้วคร้าบ(พระเอกเป็นคนพูดประโยคนี้),สุนักลุกขึ้นส่ายหางด็อกแด๊ก,เบ็ธ”ปอดลอย”มองแคเมรอน(หมายความว่าไงใครรู้บ้าง),รอดตัวแบบสะดวกโยธิน?,สำนักสงฆ์(เออเอาเข้าไป),ได้เลยเดี๋ยวจัดให้!
,แจ่มแจ้งแทงตลอด,ซี๊ปึ๊กกับพระราชินี,อุบาสก
อุบาสิกา(เออมาไงฟร่ะ),เจิดมากเลยค่ะ,ฝีมือวาดภาพขั้นเทพ,โอ๊ย บ่ เอา,กุ๋กกิ๋ก(คือไร?) นี่แค่ส่วนนึงเท่านั้นไม่รู้ว่าเราเรื่องเยอะไปเองไหมนะ
แต่อ่านแล้วรับไม่ได้กับสำนวนแว๊นบอย สก๊อยของสุมารทิพย์ เอ้ยย สุมนทิพย์เธอจริงๆ
แค่ชื่อเพื่อนนางเอกจากอิซาเบลลา เป็นอิสเบลล่า เอ่ออ? แล้ว"โฮ้ย"นี่มายังไง
เห็นทีว่ารีวิวหนังสือเล่มนี้จะเป็นรีวิวที่ยาวที่สุดของเราซะละมั้งและเป็นรีวิวหนังสือที่ด่าเยอะที่สุดด้วยเช่นกันไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกยังไงเราชอบหนังสือเล่มนี้แต่เกลียดการแปลจัง เธอทำให้ของดีๆที่มีอยู่เสียของอย่างไม่น่าให้อภัย ตอนแรกไม่กะจะรีวิวหนังสือเลยกะจะด่าอย่างเดียวด้วยซ้ำแต่เห็นแก่ลอร์ดเอียนนะ
การที่มีประสบการณ์ในการแปลมากขึ้นไม่ได้ทำให้งานที่ออกมาพัฒนาขึ้นตามเลยบอกตรงๆเสียของ(ว่ะ)ค่ะ อ่านไปแทบอยากร้องไห้ไปเข้าใจความรู้สึกของคนที่รักหนังสือแต่กลับมีคนทำให้หนังสือเล่มนั้นมันหมดคุณค่าลงไปโดยสิ้นเชิงไหม แค่เราเปิดเทียบเล่มแปลกับต้นฉบับภาษอังกฤษ อารมณ์ในเรื่องทั้งอิงค์และแปลก็แตกต่างกันแทบจะสิ้นเชิงเลย สนพ ไม่มีคนอื่นที่แปลได้ดีกว่าเธอคนนี้แล้วหรือไรไม่เข้าใจจริงๆมันเสียของว้อยยยยยแถม(ภาษา)วิบัติอย่างเเรง ใครก็ได้เอาสุมนทิพย์ไปเก็บไกลๆทีได้ไหม หรือ สนพ ขาดแคลน บ.ก ขนาดไม่มีไว้ตรวจทานงานก่อนพิมพ์ออกขายหรืออย่างไรทำไมปล่อยให้งานแปลที่ไม่มีคุณภาพพิมพ์ออกมาขายได้ขนาดนี้ มันไม่ใช่เพิ่งเกิดกับแค่เล่มนี้เล่มเดียว หรือ จะต้องเป็นอย่างนี้ต่อไปโดยที่ สนพ ไม่คิดจะทำอะไรเลย??
