เพลิงรักพญาเหยี่ยว - Falcon on the Wind /// รักไร้กาลเวลา - Timeless - by.....Shelly Thacker

เพลิงรักพญาเหยี่ยว Falcon on the Wind  - by….Shelly Thacker

ช่วงนี้หยิบงานของ เชลลี แธ็คเกอร์ มาอ่านต่อกันสองเล่มเลย เป็นชุดเดียวกับ รักข้ามภพ ที่อ่านจบไปก่อนหน้านี้ ซึ่งต้องบอกว่าส่วนตัวชอบเรื่องนั้นของเชลลีมากที่สุดแล้ว และ เรื่องนี้ก็เป็นอีกรื่องที่ชอบสำหรับเพลิงรักพญาเหยี่ยว เพราะพระเอกเป็นสก็อตอ่านแล้วนึกถึงงานของ จูลี่ การ์วูด นักเขียนที่เขียนเรื่องแนวสก็อตที่เราชอบมาเป็นพิเศษ  เรื่องนี้พระเอกดูเถื่อนๆมากเพราะถูกหักหลังจากพันธมิตรชาวฝรั่งเศสที่รับปากว่าจะช่วยเหลือคอนเนอร์ในเรื่องสนธิสัญญาที่จะปลดปล่อยสก็อตแลนด์ให้เป็นอิสระแต่เขากลับโดนพัธมิตรหักหลัง

ทางเดียวที่ศัตรูเขา(หรืออดีตพันธมิตร)จะยอมมอบสนธิสัญญาให้สก็อตแลนด์ได้ก็คือ คอนเนอร์ต้องมีตัวประกันมาแลกเปลี่ยนไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการที่ลักพาตัวเจ้าสาวของศัตรูเขาซึ่งกำลังจะเข้าพิธีแต่งงาน โดยเขาแค่ต้องการทำเพื่อสก็อตแลนด์เท่านั้นแต่หลังจากที่ได้อยุ่ใกล้ชิดกับเจ้าสาวของศัตรูคอนเนอร์ก็รู้ดีว่าไม่อาจปล่อยให้เธอกลับไปอย่างที่เขาตั้งใจไว้แต่แรกได้

สำหรับลอเลนเองนางก็ถูกพ่อเลี้ยงบังคับให้แต่งงานกับผู้ชายคนหนึ่งที่นางบอกตัวเองว่าจะไม่มีวันยอมเข้าพิธีวิวาหืแน่ และต้องหาทางหนีจากเรื่องนี้ให้ได้ซึ่งในระว่างทางที่เดินทางมาเข้าโบสถ์เพื่อเข้าพิธีลอเลนก็ถูกลักพาตัวออกมาจากสถาณการณ์ที่ทำเอาลอเลนโล่งใจ แต่การที่พบว่าเธอกำลังถูกผู้ชายชาวสก็อตจับตัวมาเพื่อแลกเปลี่ยนตัวเธอหลังจากเขาได้สิ่งที่ต้องการหลังจากนั้น นั่นทำให้ลอเลนพยายามที่จะหนีจากผู้ชายชาวสก็อตให้ได้ แต่แน่นอนที่ไม่มีทางรอดพ้นอยู่แล้วเพราะคอนเนอร์ไม่ยอมปล่อยลอเลนไปแน่ๆ

เรื่องนี้เป็นการดำเนินพล็อตแบบเป็นการเดินทาง ขึ้นเขา ลงห้วย บนหลังม้าเกือบตลอดทั้งเรื่องแหละ นางเอกก็พยายามหนี พระเอกก็ตามจับตัวไม่ให้หนีไปได้ แล้วตัวร้ายในเรื่องก็เลวพอประมาณ สมควรที่นางเอกจะหนีแหละ พระเอกเป็นพวกมีอดีตฝังใจที่โดนเมียกับพี่ชายตลบหลังจึงบอกตัวเองว่าจะไม่รักผู้หญิงคนไหนอีก แต่สุดท้ายก้ไม่รอดอุ้งมือนางเอกไปได้

รักไร้กาลเวลา Timeless - by.....Shelly Thacker

หยิบเล่มนี้มาอ่านก่อนเพลิงรักพญาเหยี่ยวนะความจริง แต่จะบอกว่าเป็นหนังสือของ เชลลีที่เราอ่านแล้วมันช่างน่าเบื่ออย่างแรงคือไม่รู้จะบอกว่าเบื่อตรงไหนยังไง แต่โดยรวมแล้วมันน่าเบื่อไปหมด แม้แต่พระเอก นางเอก พระเอกเป็นโจรสลัดอยู่ที่เกาะแห่งหนึ่งต้องขึ้นฝั่งพาลูกน้องไปหาคู่ครองส่วนพระเอกนั้นไม่คิดที่จะมีภรรยาอีกเพราะเคยมีเมียมาแล้วสองคนแต่ตายไปแล้วทั้งสองคนในระหว่างที่เขายังอยู่อย่างปกติแต่ต้องเฝ้ามองเมียแก่เฒ่าลงไปและตายต่อหน้าเลยคิดว่าเขาจะไม่รักใครและหาเมียใหม่เด็ดขาด จนเมื่อขึ้นฝั่งผู้ชายในปกครองคนหนึ่งจะไปฉุดผู้หญิงและเกือบจะทำร้ายนาง เขาจึงยื่นมือเข้าไปช่วยและประกาศตัวว่าผู้หญิงคนนี้(ซึ่งก็คือนางเอก)ได้อยู่ในปกครองของเขาตั้งแต่นี้เป็นต้นไป

หลังจากนั้นก็พานางเอกไปที่เกาะ แต่นางเอกก็พยายามจะหนีให้ได้เพราะนางเอกเธอมีลูกแล้วก็พยายามที่จะหนีกลับไปหาลูกแต่ก็ตามคาดที่หนีไม่รอด(นางเอกคือพี่สะใภ้ของแกสตันในเรื่องรักข้ามภพ)ที่กำลังเดินทางไปเยี่ยมเพื่อนระหว่างทางก็โดนจับตัวมาพร้อมกับที่พบความจริงว่าผู้ชายที่จับตัวมา(พระเอก)คือคนที่เธอมีความฝันวาบหวิวถึงในเวลากลางคืนและรับรู้ว่าเขามีตัวตนอยู่จริงๆ แต่สามีนางเอกตายไปแล้วนะนางเอกเป็นหม้ายอยู่กับลูกสาววัยสามขวบที่ไม่คิดว่าจะรักใครได้อีกนอกจากสามีที่ตายไปแม้จะบอกว่าอยากหนีไปจากเกาะของพระเอก แต่พอเอาเข้าจริงๆก็ไม่อยากไปแหละ และหลังจากนั้นก็รู้ใจตัวเอง แต่กว่าจะรู้ได้ ทั้งสองคน พระเอก นางเอก มันช่างน่าเบื่อโคตรๆ

อัศวินแวมไพร์ In the Heat of the Bite - by.....Lydia Dare

-  อัศวินแวมไพร์ In the Heat of the Bite - by.....Lydia Dare

- สำนักพิมพ์แก้วกานต์

- หนังสือแนว historical romance

- ผู้แปล กัญชลิกา

- จำนวนหน้า334หน้า

- ราคาจากปก 265 บาท

อัศวินแวมไพร์ In the Heat of the Bite - by.....Lydia Dare

เล่มที่สองในชุดแวมไพร์ค่ะ หลังจากอ่านเล่มแรก..เพลิงรักลอร์ดแวมไพร์..จบก็ลังเลเหมือนกันว่าจะหยิบเล่มสองมาอ่านต่อดีมั้ยเพราะเล่มแรกน่าเบื่อมากแต่ในที่สุดก็หยิบมาอ่านอยู่ดีเพราะอยากรู้เรื่องของแมทธิวซึ่งเป็นคนที่สร้างชีวิตแวมไพร์ให้ทั้งพระเอกเล่มแรกและเล่มสามพอได้อ่านเล่มนี้แล้วสำหรับเราเทียบกับเล่มแรกแล้วเรื่องนี้ดีกว่าหน่อยนึงทั้งพระเอก นางเอก ไม่น่าเบื่อเหมือนเล่มแรกซึ่งเล่มแรกนั้นเราใช้เวลากว่าสี่วันกว่าจะอ่านจบ ส่วนเล่มนี้วันเดียว แต่ใช่ว่าพล็อตและการดำเนินเรื่องจะสนุกมากมายนะเพียงแต่เราคิดว่าอ่านได้ลื่นกว่าเล่มแรกแม้บางช่วงจะมีแอบน่าเบื่อและเราก็เปิดข้ามๆไปมั่งก็เถอะ

การที่แมทธิว ฮัลเคตต์ เอิร์ลแห่งบลัดเวลส์ ที่ในอดีตเขาคืออัศวินสวมเกราะสูงเกียรติแต่หลังจากนั้นแมทธิวก็ถูกเปลี่ยนให้เป็นแวมไพร์ที่มีอายุยาวนานมากว่าหกร้อยปี แต่การที่แมทธิวต้องยื่นมือเข้าไปช่วยผู้หญิงคนหนึ่งจากพายุที่กำลังโหมกระหน่ำในระหว่างที่เขากำลังออกตามหาแวมไพร์เกิดใหม่ที่เพิ่งได้ชีวิตหลังความตายกลับคืนมา ระหว่างนี้เขากลับได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่แมทธิวคิดว่าเธออาจเสียสติไปแล้วถึงได้ทำท่าทางมีความสุขทั้งที่กำลังอยู่ใจกลางความรุนแรงของพายุแต่หลังจากพายุสงบลงเขาก็ตระหนักได้ในทันทีว่าเธอไม่ได้ติดอยู่ในพายุ แต่เธอคือพายุและเป็นหนึ่งในกลุ่มแม่มดโคอิกที่น่าเกรงขามแม้ว่าหลังจากที่เขาพยามช่วยให้เธอรอดพ้นจากพายุผู้หญิงคนนั้นก็รีบวิ่งหนีเขาไป ไม่มีเหตุผลเลยที่แมทธิวจะยังให้ความสนใจและอยากรู้ว่าเธอปลอดภัยดีหรือไม่ และยิ่งไปกว่านั้นเลือดของเธอกลับทำให้เขาหิวกระหายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนและเขาก็ไม่ต้องการเลือดจากที่ไหนเลยตั้งแต่ได้พบกับ

เรียนนัน ซิลแคลร์ ด้วยเหตุผลที่เขาไม่รู้ว่าทำไม เขาแค่ต้องการเลือดของเธอคนเดียวเท่านั้น

สำหรับ เรียนนัน ซิลแคลร์ การเผชิญหน้ากับแวมไพร์ทำให้เธอต้องรีบหนีให้ห่างจากสัตว์โลกชนิดนี้ให้เร็วที่สุด แต่หลังจากนั้นเรียนนันเองกลับเลิกคิดถึงแวมไพร์ตนนั้นได้เลย และแน่นอนที่เรียนนันรู้ว่าขาต้องการเลือดของเธอ รียนนันก็ได้ยื่นข้อเสนอให้เขาทำให้ตัวเธอเป็นที่หน้านับถือในสังคมโดยการที่แมทธิวต้องแกล้งทำเป็นสนใจในตัวของเธอเอง(ซึ่งนั่นไม่จำเป็นเลยเมื่อแมทธิวต้องการเธออย่างมาก)โดยที่เรียนนันพร้อมจะจ่ายค่าตอบแทนให้เขาด้วยเลือดของเธอ

แต่การให้ความสนใจในครั้งนี้ก็ต้องมีข้อแม้เพิ่มเข้ามาอีกสำหรับแมทธิวเมื่อสิ่งที่ทั้งสองคนคุยกันไลแคนอย่างแดชิลสามีของเคทรินหนึ่งในแม่มดกลุ่มเดียวกับเรียนนันได้ยินและห้ามเขาล่วงเกินเรียนนันโดยเด็ดขาดไม่อย่างนั้นแมทธิวต้องแต่งงานกับเรียนนันทันทีซึ่งแมทธิวยอมให้เรื่องนี้เกิดขึ้นมาไม่ได้ แต่ ถ้าไม่เกิดก็ไม่สมบูรณ์ใช่มั้ย!เหตุการณ์ต่างๆก็พอเดาได้นั่นแหละ อ่านๆไปแอบรำคาญคนรอบตัวเรียนนันเหมือนกันแหะ โดยเฉพาะพวกไลแคนวัยรุ่นเนี่ย อะไรมันจะวุ่นวายวื่นวือได้ขนาดนั้น หมาหลายตัวเกิ๊น แถมเล่มนี้ อเล็ก แมคควอรี (พระเอกเล่มสาม) มีบทบาทเยอะพอควร เรายิ่งรำคาญอ่ะ คือไม่ชอบอเล็กมาตั้งแต่อยู่ในชุดหมาป่าแล้วล่ะ เลยรำคาญมากกว่าคนอื่นหน่อย เล่มสามอย่างที่บอกเราคงต้องดองไว้ก่อนแหงๆเพราะไม่ชอบพระเอกแถมนางเอกก็ดูพูดมากน่ารำคาญอ่ะ(แม่มดคนสุดท้ายและอายุน้อยสุดในกลุ่ม) เดี๋ยวหาเรื่องอื่นอ่านก่อนดีกว่า

อีกอย่างในเล่มนี้(และก็คงเหมือนกันทุกเล่มป่าวแว๊)ที่พระเอกไม่ว่าจะเป็นผู้ไม่มีลมหายใจมาแล้วกี่ปีกี่ชาติ พอบทมันจะมีชีวิตปกติสุขเยี่ยงมนุษย์มนาขึ้นมานี่ช่างง่ายดายเสียเหลือเกิน คือแบบ เฮ้ย ย ย มันจะง่ายไปป่าววะ แค่เนี๊ย!!! ขอแบบให้มันดูอยากมีชีวิตกลับมายากนิดนึงพอให้คนอ่านได้ลุ้นบ้าง ไรบ้างก็ได้ เพราะไหนๆแล้วที่ในแต่ละเล่มแทบจะหาจุดพีคๆสนุกๆหรือได้ลุ้นอะไรในเรื่องแทบจะไม่มีอยู่แล้วมันเลยทำให้หนังสือดูน่าเบื่อไปเลยอ่ะนะเราว่า เพราะไม่รู้ว่าช่วงไหนคือช่วงที่สนุกสุดๆ(ฟร่ะ) อารมณ์คนอ่าน(อย่างเรา)เลยไม่กระเตื้องด้วยประการฉะนี้แล แม้ว่าเล่มนี้จะชอบมากกว่าเล่มแรกแล้วนะแต่ก็ยังไม่มีส่วนไหนที่ประทับใจเลยดูใจร้ายไปมั้ยเนี่ย!