ไร่รักเรือนใจ / Just Imagine - by Susan Elizabeth Phillips
ผลงานของ SEP
ออกมาเมื่อไหร่ต้องรีบอ่านให้ไวเล่มนี้ก็เช่นกัน(แปะรีวิวช้าไปหลายวัน 555)
สำหรับเล่มนี้เป็นแนวยุคบุกเบิกอเมริกาไม่ใช่งานแนวคอนเทมฯแบบเล่มที่เคยออก
มาก่อนหน้า แม้จะเป็นย้อนยุคแต่ขอบอกว่าสนุกมาก
เนื้อเรื่องเข้มข้นมากเล่มนี้เราอ่านรวดเดียวจนเกือบเช้าเลย
แต่หมกรีวิวไว้หลายวันเกิน ตอนนี้คือแทบลืมหมดแล้ว 555
รีวิวเอาเท่าที่ยังพอจะจำได้ก็เลี้ยวกัน
----------------------------------------------------------------------------
* * * มีสปอยล์เล็กน้อย --- ใครไม่อยากทัศนาข้ามไปนะคะ * * *
----------------------------------------------------------------------------
* * * มีสปอยล์เล็กน้อย --- ใครไม่อยากทัศนาข้ามไปนะคะ * * *
----------------------------------------------------------------------------
การเดินทางมายังนิวยอร์กของคิทเพื่อฆ่าคนที่กำลังจะเอาไร่ของเธอไปไร่ไรเซ็น
กลอรี่ ในวัยเด็กคิทสูญเสียทุกอย่างไป พ่อ วัยเด็ก
และการใช้ชีวิตแบบเด็กคนอื่นๆการเติบโตขึ้นท่ามกลางการไม่ได้รับความสนใจจาก
พ่อ(คือพ่อหลงเมียใหม่มาก) คิทเติบโตขึ้นมาแบบเด็กผู้ชาย
การแต่งตัวแบบสุภาพสตรีคืออะไรไม่เคยรู้จัก
ต่อต้านทุกอย่างที่เป็นผู้หญิงแม้แต่สบู่หรืการอาบน้ำ(คือตัวกลิ่นเหม็นมากก
กก)
แต่ไม่ว่าเธอจะสูญเสียอะไรไปมากแค่ไหนสิ่งเดียวที่คิทจะไม่ยอมสูญเสียไปนั่น
ก็คือไร่ไรเซ็นกลอรี่แผ่นดินเดียวที่เธอเหลืออยู่
เพราะพ่อของคิทเข้าร่วมกองทัพฝ่ายเหนือและทิ้งไร่ไว้ให้แม่เลี้ยงเธอดูแล
อย่างไม่สนใจใยดีหลังจากนั้นโรสแมรี่แม่เลี้ยงของคิทก็ตายและไร่แห่งนี้ก็
กำลังจะตกไปเป็นของลูกชายหล่อน
การเดินมาทางมาเพื่อแผ่นดินผืนสุดท้ายคือสิ่งที่เธอต้องทำไม่ว่าจะด้วยวิธี
ใดก็ตามแม้แต่การฆ่าผู้ชายคนที่กำลังจะได้ครอบครองไร่ของเธอ
สำหรับบารอน เคน
คือผู้ชายรูปอย่างร้ายกาจเขาคือบุคคลที่หนังสือพิมพ์ขนานนามว่าวีรบุรุษแห่ง
มิชชันนารีริดจ์ เขาถูกยกย่องในความกล้าหาญในการบุกโจมตีข้าศึก
หลังจากสงครามสิ้นสุดลงเขาก็หาเลี้ยงชีพด้วยการเล่นโป๊กเกอร์เขาสามารถ
เสี่ยงทุกอย่างได้ แต่ทถกอย่างก็ยิ่งจืดชืดลงไป
เขาเริ่มรู้ตัวว่าได้มีบางสิ่งขาดหาย.......เพียงแต่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร
การปรากฎตัวของคิทเด็กทำงานในโรงม้าทำให้เคนแปลกใจอยู่เสมอและยิ่งไปกว่า
นั้นเด็กทำงานในคอกม้าที่เคนคิดมาตลอดว่าคือเด็กผู้ชายแต่กลับกลายเป็น
ผู้หญิง!! เธอมาเพื่อไร่แห่งนั้นและวิธีที่ดีที่สุดคือฆ่าเคนไปเสีย
แม้ว่าคิทจะต้องการให้เขาตายแต่เธอกลับขี้ขลาดเกินกว่าจะทำ
และคิทก็ได้รู้เรื่องที่เคนจะจะจัดการเรื่องนี้ให้จบลงอย่างเร็วที่สุดนั่น
คือขายไร่ไป แน่นอนที่คิทไม่มีทางยอมให้เกิดขึ้น
และเธอก็ยื่นข้อเสนอแก่เคนนั่นคือเธอขอเวลาเขาห้าปีเพื่อที่จะซื้อไร่กลับ
คืนมาพร้อมกับที่เธอจะยอมเป็นนางบำเรอของเขา
เพียงแต่คิทไม่รู้ว่าการเป็นนางบำเรอต้องทำยังไงบ้าง!
เคนตกลงที่จะไม่ขายไร่พร้อมกับเงื่อนไขบางอย่างที่คิทต้องทำตามนั่นก็คือเธอ
ต้องไปเข้าโรงเรียนเพื่อเตรียมตัวสำหรับการเป็นสุภาพสตรีก่อนเข้าสังคมเป็น
เวลาสามปี
แล้วเคนก็ได้รับจดหมายที่โรสแมรี่แม่ของเขาที่ไม่เคยเจอหนากันกว่าสิบหกปี
เขียนไว้ก่อนจะเสียชีวิตพร้อมกับหน้าที่ผู้จัดการมรดกและเป็นผู้ปกครองของ
เธอ
คิทจะไม่มีสิทธิ์ครอบครองมรดกจนกว่าจะบรรลุนิติภาวะหรือจนกว่าคิทจะแต่งงาน
ไป
หลังจากครบกำหนดเวลาสามปีแล้วคิทกลับมาที่ไร่นี่แหละ โอ้ย
สนุกพระเอกนางเอกมันต่อปากต่อคำกันสุด แรงใส่กันตลอดดดดดดด
พระเอกพอเห็นนางเอกนี่คือจังงังอะและตอนแรกไม่รู้ด้วยว่าเป็นนางเอกเพราะ
เปลี่ยนจากเด็กที่แทบเป็นผู้ชายกลายมาเป็นหญิงสาวผู้เพียบพร้อม 555
แต่ภายใต้ความสวยงามมักมีพิษสงแอบแฝงอยู่เสมอคือความแสบและดื้อ(กับ
พระเอก)มากกกกก เวลาปะทะคารมกันมันสนุกดี
อีกอย่างอิพระเอกมันจะอกแตกตายอยู่รอมร่อก็ตอนที่คิทบอกว่าจะหาเจ้าบ่าวมา
แต่งงาน โดยขอเวลาพระเอกหนึ่งเดือน
ตอนนี้อะไรๆก็ขัดหูขัดตาเคนไปหมดขี้เหวี่ยงสุดๆ
แต่ความดราม่าก็กำลังใกล้เข้ามาเช่นกันช่วงนี้เสียน้ำตาไปเบาๆ
.....(สปอยล์).....ช่วงพระเอกหนีออกจากบ้านและคืนไร่ให้กับนางเอก
โดยที่ไม่รู้ว่านางเอกท้องแล้วก็เงียบหายไปหลายปี
ส่วนนางเอกก็คืออารมณ์สติหลุดไปแล้ว หลงลืมเวลา
ไม่กินไม่นอนแล้วก็ขังตัวเองอยู่ในห้องที่เคยอยู่กับพระเอก
แต่หลังจากนั้นคิทก็เริ่มได้สติว่าต้องเข้มแข็งขึ้นเพราะมีอีกคนที่ต้อง
ดูแล..........
นอกจากเคนกับคิทแล้วอีกคู่ที่ลุ้นไปไม่แพ้กันนั่นคือแมกนัสกับโซโฟรเนียกว่า
จะลงเอยกันได้อุปสรรคขวากหนามมันเยอะสิ่งจริงๆ
หลักๆแล้วมาจากโซโฟรเนียทั้งนั้น นางใจแข็งมาก ปากหนักมาก
อีกคนที่เราชอบคือเวโรนิกาเพื่อนของพระเอก
นางมองทะลุปรุโปร่งมากว่าอิคู่พระเอกนางเอกมันคิดยังไงเลยยิ่งบันเทิงนางเลย
ทีนี้ 555 และก็เป็นคนพูดเตือนสติคิทให้เข้าใจอะไรมากขึ้นด้วย
ใครยังไม่ได้ซื้อ ยังไม่ได้อ่านแนะนำอย่างแรง
จัดไปที่ 4 / 5 ดาว
✮✮✮✮✮
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น