- บ่วงรักสายลับ Surrender to a Wicked Spy – by…..Celeste Bradley
- สำนักพิมพ์ แก้วกานต์
- หนังสือแนว historical romance
- ผู้แปล กัญชลิกา
- จำนวนหน้า 324 หน้า
บ่วงรักสายลับ Surrender to a Wicked Spy – by…..Celeste
Bradley
ช่วงนี้ก็ยังอยู่ในโหมดย้อนยุคอยู่หันไปอ่านแนวอื่นได้ไม่นานเท่าไหร่
สุดท้ายก็กลับมาหาย้อนยุคอยู่ดี เล่มนี้ไม่ได้ตั้งใจจะอ่านเท่าไหร่หลังจากที่อ่านเล่มแรก(สะดุดรักสายลับ)จบไปแล้วไม่โดนใจเท่าไหร่
เลยคิดจะพักชุดนี้ไว้ก่อนแต่วันก่อนไปธุระแล้วนั่งรอนานมากเลยคิดว่าลองหยิบเล่มนี้ติดมือไปอ่านเสียหน่อยดีกว่าผลคือโอเคเลยแหละสำหรับเล่มสองนี้
ส่วนตัวเราคิดว่าสนุกกว่าเล่มแรกนะ แม้ว่าพล็อตจะไม่ค่อยมีอะไรแตกต่างกันมากในการดำเนินเรื่องสักเท่าไหร่
ที่เห็นชัดทั้งสองเล่มที่ได้อ่านมาก็คือนางเอกจะคาแร็คเตอร์เด่นกว่าพระเอกเสียอีกแน่ะ เล่มนี่เราชอบนางเอกนะตอนสุดท้ายแอบสงสารด้วยซะงั้น
หลังจากที่โอลิเวีย เชลต์แนม
ลอยละลิ่วร่วงลงสู่แม่น้ำเทมส์โดยฝีมือของแม่เธอเอง
แม้โอลิวเยจะแน่ใจว่าแม่ของเธอไม่มีนิสัยชอบการฆ่าคนมาก่อนแต่เหตุผลที่โอลิเวียรู้ดีกว่านั้นก็คือการที่เธอตกจากสะพานร่วงลงสู่แม่น้ำนั่นก็คือแผนการของแม่ที่เกี่ยวข้องกับชายหนุ่มวัยแต่งงานคนหนึ่งที่เธอมองเห็นก่อนที่จะตกลงมา
และ
เขาคนนั้นก็คือเทพบุตรไวกิ้งที่เป็นคนกระโดดลงมาช่วยเธอจากแม่น้ำเทมส์ที่เย็นจัด
แต่...พูดให้ถูกก็คือ เขาพยายามช่วย เพราะที่สุดแล้วตุการจบลงที่โอลิเวียเป็นฝ่ายช่วยเขาขึ้นจากน้ำแทนต่างหาก
แม้ว่าตอนนี้สภาพของเขาคือคนแปลกหน้าที่เหมือนไวกิ้งที่เปียกและสกปรกคนหนึ่ง
แต่โอลิเวียไม่สงสัยเลยสักนิดว่าสภาพก่อนที่เขาจะกระโดดลงมาแบบนี้เขาต้องหล่อมากเพราะเธอเคยเห็นเขาหลายครั้งเพราะเขาคือ
เดน คาลเวลล์ หรือคนในวงสังคมให้ฉายาเขาว่า หนุ่มเนื้อหอม
ที่บรรดาหญิงสาวทั้งหลายแสดงความสนใจเขา และแม้ว่าเขาจะดึงความสนใจจากเธอไปได้ แต่สำหรับโอลิเวียแล้วเธอไม่ใช่สาวเนื้อหอมที่เขาจะมาสนใจเพราะเธอเองรู้ดีว่าในตัวนั้นไม่มีอะไรที่สามารดึงดูดใจผู้ชายคนไหนๆในลอนดอนได้เลย
แต่ตอนนี้จะเป็นอย่างไรก็ช่างเพราะเขาคือคนที่พยายามจะช่วยเธอจากการจมน้ำโดยฝีมือของแม่เธอเอง
สำหรับการเป็นหนึ่งในบรรดาหนุ่มเนื้อหอมที่สุดของลอนดอน
เดน
คาลเวลล์ไวส์เคานต์กรีนลีห์คุ้นเคยกับการที่ต้องคอยช่วยชีวิตสุภาพสตรีทั้งหลายดูเหมือนจะเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้วอย่างเช่นตอนนี้ที่เขาต้องกระโจนลงแม่น้ำเมส์ที่เย็นเฉียบเพื่อช่วยเหลือสุภาพสตรีตนหนึ่งที่ตกลงไปในแม่น้ำเทมส์ต่อหน้าต่อตาเขาแต่เธอกลับไม่ต้องการการช่วยเหลือของเขา
ถ้าเพียงเดนจะไม่สังเกตุและควรละอายว่าเขาแอบมองรูปร่างของเธอเพราะมันน่าสบายใจที่เดนคิดว่าการที่เขาได้ใกล้ชิดกับผู้หญิงที่แข็งแรงไม่แตกหักง่ายเวลาที่เขาอยู่ใกล้ชิดเกินไปอย่างในตอนนี้เพราะเธอช่างให้ความรู้สึกที่ดูคุ้นเคยและสะดุดตาสำหรับเขา
และการแต่งงานก็เริ่มต้นขึ้นอย่างรวดเร็วภายในเวลาไม่กี่อาทิตย์หลังจากเกิดเหตุการพลัดตกจากสะพานโดยที่โอลิเวียไม่รับรู้จนกระทั่งก่อนถึงวันแต่งงานเพียงหนึ่งวัน
การแต่งงานกับเขาทำให้โอลิเวียรู้ว่าแท้จริงแล้วแม้ว่าภายนอกที่เขาแสดงออกมาจะมีมารยาทดีเยี่ยมเพราะแท้จริงแล้วเดนคือคนที่ไร้มารยาทอย่างเหลือทน
แม้เธอจะรู้ดีว่าการแต่งงานกับเขาในครั้งนี้คือแผนการของครอบครัวเพื่อฐานะที่ดีขึ้น
สำหรับเดนแล้วการที่เขาเลือกโอลิเวียเป็นเจ้าสาวของเขา
เพราะเขารู้ดีว่าเจ้าสาวของเขาคือคนที่เขาจะไม่มันที่เขาจะหมกมุ่นลุ่มหลงจนเทความรักให้
และที่สำคัญเธอใช่ผู้หญิงที่จะชักนำเขาเข้าสู่การทรยศเหมือนอย่างที่พ่อของขาเคยเป็นเหมือนเมื่อในอดีต
สิ่งที่เขาต้องการก็แค่เพียงการแต่งงานและมีทายาทไว้สืบสกุล
ภรรยาของเขาจะไม่มีทางรู้ว่าเขาเป็นสิงโตหนึ่งในสายลับแห่งราชวงศ์อังกฤษอย่างรอยัลโฟร์
เพราะแน่นอนที่เธอจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับงานของเขาหรือกลุ่มของเขาอย่างแน่นอน
แต่เดนพบว่าการที่จะทำเฉยเมยไม่สนใจภรรยาของเขานั้นไม่ใช่เรื่องที่ง่ายเลยเมื่อเธอแตกต่างออกไปจากผู้หญิงที่เขาเคยได้พบ(ก็แหงล่ะเส่ะ!)และเดนรู้ว่ายิ่งอยู่ใกล้โอลิเวียมากเท่าไหร่ความรู้สึกของเขาก็ยิ่งอ่อนไหวมากขึ้นเท่านั้นเมือ่เป็นเรื่องเกี่ยวกับภรรยาเขาแล้วมักจะเรียกความสนใจจากเขาได้เสมอและทุกๆเรื่อง
ตามสเตปพล็อตแนวนี้แหละอย่างที่บอกว่าพล็อตและการดำเนินเรื่องคล้ายๆกันการเป็นสายลับของอังกฤษเพื่อติดตามจับกุมสายลับของนโปเลียนอีกทีส่วนนางเอกก็เข้าไปอยู่ในแผนการทั้งของพระเอกและฝ่ายผู้แอบสืบดูความเคลื่อนไหวอยู่ห่างๆแบบไม่รู้ตัว
เดน ก็พยายามปฏิเสธความรู้สึกตัวเองว่าไม่ได้มีความรู้สึกพิเศษอะไรกับโอลิเวีย
ส่วนนางเอกก็รู้ดีเลยแหละว่าคิดยังไงกับเดนและชัเจนกับความรู้สึก
และไม่เคยคิดทรยศอะไรเดนเลย
แต่เป็นเดนที่คิดว่านางเอกมีส่วนร่วมกับแผนการที่เกิดขึ้นหลังจากตอนนี้สงสารโอลิเวียมากกกกกก
ตอนอ่านคิดว่านางเอกโคตรทรหดอดทน ขนาดถูกยิงยังพยายามคลานกลับมาบ้าน(คลานจริงๆนะ
555+)
และอีกอย่างที่เรื่องไหนเรื่องนั้นกับการที่พระเอกมานช่างขี้โม้เหลือเกินกับการที่บอกว่าตัวเองนั่นช่างยิ่งใหญ่
เอร้อออออคงไม่ต้องอธิบายเพิ่มมั้งว่าอะไรใหญ่ กร๊ากกก เพราะเล่มนี้พระเอกคิดว่าช่างเป็นปมด้อยของตัวเองซะเหลือเกินที่มันมีมากเกินไป(ซะงั้น!!)ถึงกับแอบเครียด
แอบกลัวการที่ต้องมีอะไรกับผู้หญิงหรือแม้กระทั่งกับภรรยาตัวเองเพราะจากในอดีตที่ผ่านมาเวลาเห็นว่าขนาดคุณโสเห็นแบบเต็มๆยัง
ตกใจกลัวในความ เอร้อออออ ใหญ่ ป๊าดดดดดดด เลยทำให้ไม่กล้าที่จะเปิดเผยกับใคร
ไม่ปรึกษาใครแม้แต่กับเพื่อน ไปปรึกษาหมอๆก็บอกมันไม่ใช่ปมด้อย แต่มันคือ”สิ่งล้ำค่า” 5555555+ แต่พระเอกกลับมองว่ามันคือปมด้อยของตัวเอง หมั่นไส้อิพระเอกว่ะ แถมกลัวโน่น
กลัวนี่ คิด โน่น นี่ นั่น กว่าจะเข้าใจอะไรได้นี่มันช่างยากเย็น(และกว่าจะยอมมีอะไรกันได้ลีลาอยู่นั่นทั้งที่นางเอก บอกไม่กลัวๆๆ แต่ดันเป็นพระเอกที่กลัวเองเพราะความใหญ่เกินไป ห่านนน) แต่พอถึงฉากรักจริงๆกลับแทบไม่ค่อยมีอะไรเลย(หรืออาจจะเพราะโดนหั่นหรือเปล่าไม่แน่ใจ) แถมแอบคิดว่านี่มันราคาคุยพระเอกอีกแล้วฟร่ะ กร๊ากกก แต่ทั้งหมดทั้งมวลเราชอบเล่มนี้มากกว่าเล่มแรกนะ แม้ตอนท้ายจะแอบ งง และ ไม่เชื่อ(เท่าไหร่กับครอบครัวนางเอก
น้องนางเอก และต้นห้องน้องน้องนางเอก) แต่ชอบตอนเดนได้อ่านบันทึกของโอลิเวีย มากๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น