- เจ้าสาวของหมาป่า (ชุด ชีวิตอันเป็นนิรันดร์) By.....Kresley Cole
- สำนักพิมพ์ แก้วกานต์
- หนังสือแนว paranomal romance
- ผู้แปล จิตอุษา
- ราคาจากปก 285 บาท
- จำนวนหน้า 381 หน้า
ช่วงนี้หยิบแนวพาราฯขึ้นมาอ่านอีกครั้งค่ะ เพราะที่ผ่านมาจะอ่านย้อนยุคกับแนวปัจจุบันซะเยอะ เพราะก่อนหน้านี้อ่านแนวพาราฯ(บางเล่ม)แล้วเนื้อเรื่องชวนให้หลับมากเลยขอเบรคพาราฯไปนิดนึงค่ะ แต่เมื่อวานหยิบเจ้าสาวของหมาป่าเล่มนี้มาอ่าน หลังจากที่อ่าน เพลิงปราถนาแวมไพร์จบไปก่อนหน้านี้แล้ว แต่ยังไม่ได้รีวิวค่ะ ดันมารีวิวเล่มนี้ก่อนเพราะชอบแลคแลนมากกกถึงมากที่สุดน่ะจิคะ อิ อิ
อ่านเล่มนี้แล้วทำให้อารมณ์ค้างมากอยากอ่านเล่มสองต่อในบัดดล
หลังจากแลคแลนหนีออกมาจากสุสานใต้ดินที่แวมไพร์เดอะฮอร์ดจองจำเขาไว้เพื่อมาตามหา "คู่ครอง"ของเขาที่ตอนนี้เขารู้สึกได้ว่าเธออยู่ ณ ที่แห่งนี้และเขาจะต้องหาเธอให้พบ เอ็มมาลีน ลูกครึ่งแวมไพร์วัลคีรี สาวน้อยที่มาตามหาพ่อในปารีสซึ่งตอนนี้เธอกำลังหิว(เลือด)มากเพราะเธอไม่สามารถดูดเลือดจากแหล่งอาหารได้โดยตรงและที่นี่เธอก็ไม่รู้ว่าจะหาคนขายเลือดได้จากที่ไหน!!!
หลังจากนี้ไปเนื้อเรื่องเริ่มสนุกแล้วค่ะโดยเฉพาะเวลาแลคแลนอยู่กับนางเอกนี่ล่ะ ทั้งๆที่เขาพยายามบอกตัวเองว่าผู้หญิงคนนี้คงไม่ใช่คู่ครองของเขาจริงๆเพราะหล่อนเป็นแวมไพร์ดูดเลือดที่เขาอยากจฆ่านัก แต่ตอนนี้เขาเองกลับต้องมาคอยดูแลและคุ้มครองผู้หญิงคนนี้ซะงั้นและที่สำคัญเขาต้องพาหล่อนไปสก๊อตแลนด์กับเขาด้วย ช่วงที่ทั้งสองคนพักอยู่ในห้องนี่แอบฮาแลคแลนหน่อยๆที่อยู่ในห้องเดียวกันแต่ไม่สามารถทำอะไรเอ็มม่าได้ก็เลยต้องลงเอยด้วยการทำลายข้าวของในห้องจนกระจุยไม่มีชิ้นดีเพื่อระบายอารมณ์ อิ อิ ยกเว้นที่ไม่บุบสลายคือเอ็มม่าและข้าวของของเธอที่ยังอยู่ดี
ช่วงหลังๆมาพระเอกเริ่มน่ารักกับนางเอกมากขึ้นแล้วค่ะชอบเซอร์ไพร์เอ็มม่าเราบ่อยๆด้วยโรแมนติคมากๆเหมือนกันแฮะแลคแลนจากตอนแรกตอนที่เจอนางเอกเถื่อนๆโหดๆยิ่งตอนที่ไม่รู้จะใช้วิธีไหนที่จะได้ครองคู่กับนางเอกตัวเองเลยดื่มเหล้าเข้าไปเยอะๆเพื่อจะให้นางเอกเมาเวลาดูดเลือดจากเขา ตอนนี้เราขำกร๊ากกกเลยและนางเอกก็เมาจริงๆด้วยน่ะสิ แต่เห็นเอ็มม่าเธออ่อนประสบการณ์(ไม่แน่ใจว่าใช้คำนี้ถูกไหม)ในเรื่องต่างๆแต่พอถึงเวลาที่ต้องต่อสู่กับผู้ที่แข็งแรงกว่าเธอมากๆเธอก็ทำได้ และทำได้ดีซะด้วยเพราะเธอใช้ดาบฟันคู่ต่อสู้ซะขาดเป็นสามท่อนเลยจิสุดยอดไหมล่ะและชื่อของเธอยังได้รับการบันทึกลงในคัมภีร์แห่งนักรบของวัลคีรีต่างหาก
ช่วงท้ายๆอินชอบอยู่ช่วงนึงที่แลคแลนมาตามหาเอ็มม่าที่บ้านของเหล่าป้าๆน้าๆของเธอแล้วโดนแอนนิก้าจับไปขังในใต้ถุนของคฤหาสน์กับการ์เร็ธแล้วแลคแลนก็หาทางขึ้นไปหาเอ็มม่าข้างบนโดยขุดทะลุเพดานขึ้นไปแล้วให้การ์เร็ธดันเพดานไว้ แล้วตัวเองไปนานจนลืมไปว่าน้องชายดันเพดานไว้คนเดียวจนถึงป่านนี้ แต่พอไปถึงก็เห็นรอธกำลังช่วยการ์เร็ธยันเพดานไว้และพูดว่า " ไอ้ปัญญาอ่อนที่ไหนมันคิดแผนเลิศสุดๆนี้ขึ้นมา" เราขำกร๊ากกกกกเลย รอธอย่างฮาอ่ะ
ปอลิง (รอธ จากเล่มเพลิงปราถนาแวมไพร์จ้า)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น